In goed gezelschap van een zwaan (weer eens iets anders dan een vreemde eend in de bijt) vertrokken we ruim drie maanden geleden voor onze tocht “KLM: vluchten kan niet meer!” Vanaf Schiphol fietsten we naar Parijs om langs de Notre Dame, Place de la Bastille en de Seine uiteindelijk – met een enigszins gehavende zwaan – aan te komen bij de betonnen jungle van vliegveld Charles de Gaulle. Samen met Milieudefensie wilden we KLM/AirFrance en zijn aandeelhouders laten weten dat ze op ramkoers liggen met het klimaat. We eisten krimp van de luchtvaart!
Lange dagen, zadelpijn, kilometer na kilometer langs kaarsrechte kanalen, bizar steile beklimmingen, bospaden die geen paden bleken te zijn, fietsen – en fietsers – vol modder, schoongespoten worden met een tuinslang en overnachtingen in Brabantse sportkantines en uitgewoonde dorpszalen. Waarom zou je nog naar Parijs vliegen als je er ook op de fiets naartoe kan gaan?
Nou, wij weten wel waarom! Wie eenmaal vanaf de fiets het lawaai, de stank en de drukte van Schiphol en Charles de Gaulle heeft ervaren, is voorgoed genezen. Vliegen is een ramp: een milieu-, gezondheids- en klimaatcatastrofe in één.
Wat is er mooier dan laten zien dat reizen, en eigenlijk het hele leven, ook anders kan? Zonder lawaai en vervuiling en mét aandacht voor alles om ons heen. Zonder haast en met een open blik. En dat in gezelschap van een zwaan!
Oké, we willen het niet te veel romantiseren. Niet iedereen haalde de eindstreep. Maar pech onderweg, vermoeidheid en slaapgebrek wogen voor ons niet op tegen de mooie landschappen, de fantastische maaltijden van ons kookteam en de goede gesprekken en kameraadschap onderweg.
KLM vliegt er vooralsnog niet minder om, maar misschien dat er toch iemand in de boardroom of de cockpit achter zijn oren begint te krabben. Want wij weten: KLM, vluchten kan niet meer!
Wij willen je hartelijk bedanken dat je deze epische tocht mede mogelijk hebt gemaakt en kijken uit naar de volgende kilometers.
Wind in de banden, lucht voor de aarde!